وی افزود: با توجه به این که اختلال در دختران نوجوان به میزان ۱۰ تا ۲۰ درصد شایع‌تر از پسران است، این اختلال می‌تواند منجر به قطع عادت ماهانه در ۲ الی ۳ دوره پیاپی در زنان ‌شود. دکتر چمنی خاطرنشان کرد: این بیماری معمولاً در سنین نوجوانی و از سن ۱۳ تا ۱۹ سالگی و همچنین در دهه دوم عمر بیشتر شایع است.

  وی راجع به الگوی غذا خوردن در این بیماران اذعان داشت: این افراد مواد غذایی را در جاهای مختلف خانه پنهان نموده و اغلب اوقات در جیب و کیف‌شان شکلات و شیرینی پیدا می‌شود. همچنین بیماران با یک دوره پرخوری احساس گناه و نفرت کرده و با انجام رفتارهای جبرانی از جمله سوء‌ مصرف مسهل، ادرارآ‌ور و یا استفراغ عمدی، سعی در دفع مواد غذایی مصرف شده می‌کنند.

  وی عوامل زیستی و اجتماعی را از جمله عوامل بوجود آورنده این اختلال عنوان کرد و گفت:‌ بعضاً نوجوانان ضمن احساس عدم استقلال‌طلبی با تحمل گرسنگی خود، میزان کنترل پدر و مادر را کاهش می‌دهند تا در نهایت به استقلال برسند.

  این روانپزشک بروز اختلالات عصبی،‌ افسردگی،‌ وسواس،‌ اضطراب و ترس از اجتماع و سوء مصرف مواد مخدر را از جمله عوارض ناشی از بی‌اشتهایی عصبی نام برد و افزود: این بیماران به علت گرسنگی‌های مداوم و استفراغ عمومی به منظور کاهش وزن به مشکلات جسمانی از قبیل بیماری‌های متابولیکی، اختلالات هورمونی،‌ بیماری‌های تیروئیدی،‌ قلبی – عروقی و بیماری‌های گوارشی مبتلا می‌شوند. دکتر چمنی با بیان این که ۲۵ درصد از بیماران دچار اختلال بی‌اشتهایی عصبی به بهبودی کامل می‌رسند، اضافه کرد: ۵۰ درصد از بیماران نیز به بهبودی نسبی و یک چهارم از موارد این بیماری مقاوم به درمان هستند، به طوری که نسبت به درمان پاسخ نمی‌دهند و همچنین در برخی موارد بیماران با کاهش وزن به وزن کمتر از ۳۰ درصد وزن طبیعی می‌رسند که این بیماران اورژانس روانپزشکی تلقی شده و می‌بایست به مدت زمان چند ماه بستری شوند تا به تدریج وزن کاسته شده، افزایش یابد.

  وی یادآور شد: این بیماران ضمن بستری شدن نیازمند درمان‌های روان شناختی و رفتاری نیز هستند، تا در نتیجه ضمن بهبود شیوه تغذیه در آنها، ذهنیت خوبی از بدن خود پیدا کنند. این روانپزشک در پایان تصریح کرد: به منظور رفتار درمانی می‌بایست به ازای هر وعده غذا خوردن توسط بیمار به وی پاداش تعلق گیرد و متعاقب هر استفراغ عمدی و گرسنگی کشیدن به فرد پاداش منفی داده شود.