ببینید در چند سال گذشته طورى بوده که چون اجازه دادگاه شرط نبوده بعضى‌ها سوء استفاده مى‌کردند و مشکلاتى در خانواده پیش مى‌آوردند هم براى همسر اول و هم براى همسر دوم و هم اگر از این نوع ازدواج‌ها فرزندى به وجود مى‌آمده، دچار مشکل مى‌شده است.

  از نظر حقوقى وقتى دادگاه مى‌خواهد اجازه بدهد پروسه‌اى باید طى شود. دادگاه یک خواهان و یک خوانده دارد. خواهان آقایى است که درخواست ازدواج مجدد به هر دلیلى دارد یا همسرش مفقود است یا به دلیل جرم و بعضى مشکلات در زندان طولانى است یا مثلا همسرش عقیم است و یا دچار بیمارى صعب‌العلاج شده. در اینجا مرد دو کار مى‌تواند بکند یا اینکه چشمش را ببندد و همسرش را طلاق بدهد و بعد برود ازدواج کند یا اینکه این را براى جامعه مضر بداند و بخواهد همسرش را نگه دارد و ازدواج مجددى داشته باشد در این شرایط است که مرد استحقاق دارد در این موارد باید به دادگاه مراجعه کند چنین مردى خواهان قلمداد مى‌شود. قطعا در دادگاه باید خوانده (که همسر اول است) را دعوت کنند تا ببینند ادعاى مرد درست است یا خیر؟ آیا واقعا همسرش بیمار و مجنون است یا نابارور است یا مفقود است و … دادگاه وقتى بخواهد اجازه بدهد این فرآیند را طى مى‌کند.

  این موضوع مستتر در این ماده است اما براى اینکه شفاف سازى بشود و کلیات ماده ۲۳ لایحه حمایت از خانواده باعث تشویش اذهان و دغدغه خانواده‌‌ها نشود، ما گفتیم مواردى را در ذیل این ماده اضافه کنند مبنى بر اینکه در چه شرایطى مرد مى‌تواند ازدواج دوم داشته باشد و بعد گفتیم چنانچه این شرایط اضافه بشود ما راى مى‌دهیم.