به گزارش خبرنگار زنان ایسنا این مسأله که زنان حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد فقیران جهان را تشکیل می‌دهند و این که احتمال افزایش فقر در میان آنها به مراتب بیشتر شده است، به تدریج سیاستگذاران و برنامه‌ریزان کشورهای درحال توسعه را به خود جلب کرده است؛ این در حالیست که عوامل بسیاری به عنوان متغیرهای مؤثر در زنانه شدن فقر مطرح می‌شود که از جمله آنها می‌توان به نابرابری در حقوق و آنچه که زنان به عنوان شهروند استحقاق آن را باید داشته باشند،‌ پیامدهای نابرابر سیاستهای تعدیل ساختاری، زنانه شدن بخش غیررسمی اقتصاد و محرومیت زنان از امتیازات اشتغال رسمی، مهاجرت و جنگها، از میان رفتن شبکه حمایتهای خانوادگی، قومی، و … اشاره کرد.

  گفته می‌شود که این عوامل نه تنها به زنانه شدن فقر، بلکه به پیوستن قشر خاصی از زنان یعنی «زنان سرپرست خانوار» بر گروه فقرا انجامیده است؛ بدین ترتیب نتایج تحقیقات پژوهشگران نشان می‌دهد که زنان بیش از مردان در معرض خطر فقر قرار دارند؛ چرا که از قابلیت‌ها و امکاناتی که برای کاهش فقر لازم است محروم‌اند. همچنین از سوی دیگر محدودیت تحرک اجتماعی و اقتصادی زنان تحت تأثیر عوامل فرهنگی و قانونی مبارزه با فقر را برای زنان سرپرست خانوار دشوارتر کرده است.

  تجربه نشان داده است که حمایت‌های مستقیم مالی و اقتصادی از زنان سرپرست خانوار، دستاوردهای مورد انتظار را به همراه نداشته است؛بنابراین امروزه مفهوم توانمندسازی این قشر از افراد و خانوارها، بیشتر مورد توجه سیاستگذاران اجتماعی قرار گرفته است؛ چرا که توانمندسازی فرایندی است که طی آن افراد، گروهها و جوامع از وضعیت موجود زندگی و شرایط حاکم بر آن آگاهی پیدا کرده و برای رسیدن به وضعیت مطلوب، اقداماتی آگاهانه و سازمان یافته انجام می‌دهند، از این منظر توانمندسازی سبب ایجاد قابلیت در افراد و گروههای محروم برای مشارکت فعال در تأمین رفاه فردی و اجتماعی خود و اطرافیان می‌شود.

  بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که اگر چه برنامه توانمندسازی افراد و جوامع در قلمرو کمکهای حمایتی است، ولی هدف نهایی برنامه‌های فقرزدایی است تا در نهایت با بهره‌گیری از ساز و کار بازار کار و اشتغال از فقرا محافظت به عمل آید.

  از سوی دیگر بر اساس آمار سازمان تأمین اجتماعی در سال ۸۳، تعداد زنان مستمری‌بگیر اعم از زنان بازمانده، بازنشسته و از کار افتاده ۳۴۵ هزار و ۶۰۲ نفر و طبق آمار سازمان بازنشستگی کشوری در سال گذشته تعداد زنان مستمری‌بگیر ۱۹۶ هزار و ۱۴۵ نفر و تعداد زنان وظیفه‌بگیر ۱۲۹ هزار و ۶۱۹ نفر بوده است؛ این در حالیست که در مناطق شهری ۸/۱۴ درصد زنان خانوارهای زن سرپرست از نظر اقتصادی فعال و در مقابل ۹/۸۴ درصد آنها غیر فعال اعلام شده‌اند.

  همچنین ۴/۳۱ درصد زنان سرپرست خانوار در جامعه شهری و ۲/۴۴ درصد در جامعه روستایی دارای درآمد بوده و تنها ۳/۳۳ درصد این زنان دارای بیمه بازنشستگی و یا مستمری‌بگیر هستند و مابقی آنها درآمد ثابتی ندارند؛ در میان زنان سرپرست خانوار تنها ۲/۳ درصد تحصیلات عالی دارند.

  بر اساس سرشماری‌های صورت گرفته از بین ۱۲ میلیون خانوار در کشور ۴/۸ درصد آنها دارای سرپرست زن هستند که از میان آنها نیز ۵/۳۴ درصد به تنهایی سرپرست هستند، ۶/۲۱ درصد دارای همسر، ۵/۷۰ درصد بی‌همسر در اثر فوت، ۴ درصد بی‌همسر بر اثر طلاق و ۵/۳ درصد آنها هرگز ازدواج نکرده‌اند.

  در راستای رسیدگی به امور زنان سرپرست خانوار که یکی از مهمترین اهداف جامعه است دفتر امور بانوان وزارت کشور با امضای موافقتنامه‌ای با مرکز امور زنان و خانواده مکلف به هزینه کرد۲ میلیارد ریالی به منظور ارتقای توانمندی‌های زنان با حمایت از کارآفرینان زن شده است.

  بر اساس این موافقتنامه این طرح در ۵ استان کشور شامل خراسان جنوبی، رضوی، اردبیل، سیستان و بلوچستان و چهارمحال و بختیاری با اهداف کمی و کیفی و بومی هر استان اجرا خواهد شد.