در این قطعنامه از دولت‌ها خواسته شده است که در جهت ریشه‌کنی تقاضا برای قاچاق زنان و دختران اقدام کنند و فاکتورهایی را که باعث می‌شوند این قربانیان برای شرکت در این اقدامات ناپسند داوطلب ‌شوند، از جمله فقر، عدم توسعه، فقدان فرصت‌های مساوی، فقدان دسترسی مناسب به آموزش و نیز عدم دسترسی مساوی به فرصت‌های شغلی، کاهش دهند.

  در این قطعنامه همچنین از کشورهای عضو خواسته شده است که عاملان اصلی قاچاق انسان را تحت پیگرد قرار دهند و با آنها مقابله کنند. این سند از سوی کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل در ماه اکتبر پذیرفته شده و در بیست دسامبر گذشته از سوی مجمع تصویب شد. این در حالیست که اخیرا کمیته دولتی اندونزی اعلام کرد که در این کشور کنترل قاچاق انسان هنوز در حد بسیار پایینی مورد توجه قرار می‌گیرد. این توجه اندک، در افزایش سالانه شمار افرادی که قربانی این اقدام می‌شوند، منعکس شده است. به علاوه به گفته مقامات این کمیته، قوانین و مقررات جنایی در رابطه با کارگران مهاجر در این کشور هنوز به قدری ضعیف است که بحران قاچاق انسان را شدت بخشیده است.

  در تایوان نیز به رغم افزایش قاچاق انسان‌ها، اطلاعات و سطح آگاهی‌های عمومی در این زمینه بسیار اندک است. به گفته مسؤولان این کشور، بیشتر قربانیان قاچاق انسان در این کشور افرادی هستند که نیاز به یک منبع درآمد دارند و به شدت با فقر دست به گریبان هستند. همچنین پلیس تایلند نیز در همین رابطه در بیانیه‌ای در هفته گذشته اعلام کرده بود که بر اساس آن، حدود ۱۰۰ زن تایلندی در خاورمیانه وادار به خودفروشی شدند. به گفته پلیس، یک قاچاقچی انسان این زنان را برای تجارت جنسی در خاورمیانه فریب می‌داده است. پلیس تایلند مدعی شده که این قاچاقچی را دستگیر کرده است. یکی از مقامات پلیس این کشور دراین‌باره اظهار داشت: که خاورمیانه به یکی از مقاصد متداول و شناخته شده برای قاچاق انسان تبدیل شده است.