طبق گزارشات موجود ۷۵ درصد این افراد بدون این که از امکانات موجود برای کاهش خطر انتقال HIV به جنین مطلع باشند به طور طبیعی باردار می‌شوند.

  وی با اشاره به این که انتقال ویروس در طول بارداری، حین زایمان، پس از زایمان و در طول شیردهی می‌تواند روی دهد، ادامه داد: طبق گزارشهای سازمان بهداشت جهانی(WHO)از ۷۰۰هزار عفونت جدید گزارش شده در اطفال زیر ۱۵سال، درسال ۲۰۰۵ تعداد زیادی از عفونت‌ها مربوط به انتقال بیماری از مادر به فرزند بوده است.

  دکتر چمنی تبریز ادامه داد: امروزه امکانات متعددی، قبل از بارداری تا پایان دوره شیردهی به منظور کاهش میزان انتقال بیماری از مادر به جنین در دسترس است. بهره‌وری از این امکانات در کشورهای پیشرفته باعث شده که با وجود افزایش تعداد مبتلایان به HIV در بزرگسالی، تعداد نوزادان آلوده متولد شده در سال ۲۰۰۰ به حدود یک چهارم نوزادان آلوده متولد شده در سال ۱۹۹۰ برسد.

  وی با اشاره به اهمیت استفاده از روش‌های جدید کمک باروری(ART) در زوج‌های درگیر HIV و تاثیر آن در کاهش میزان انتقال به زوج مقابل و جنین، تصریح کرد: طبق آخرین دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی، درحال حاضر بهترین توصیه برای مادر باردار مبتلا به HIV که هنوز در سیر بیماری خود به درمان دارویی نیاز ندارد تجویز زیدوویدین(AZT)از هفته ۲۸حاملگی و پس از آن ترکیب ۳TC +AZTو یک نوبت نویراپین در هنگام زایمان است و نوزاد نیز باید علاوه بر دریافت تک دوز نویراپین برای هفت روز تحت درمان با زیدوویدین قرار گیرد.

  عضو پژوهشکده فناوری نوین علوم پزشکی جهاد دانشگاهی ادامه داد: در مناطقی که امکان تغذیه نوزاد با شیرخشک وجود دارد توصیه موجود عدم استفاده از شیر مادر است و بررسی‌ها نشان می‌دهد که سزارین در مادرانی که باحجم بالای ویروس در گردش خون مواجه هستند، نقش محافظتی قابل توجهی دارد.

  وی در پایان تاکید کرد: درمجموع با استفاده از امکانات و روش‌های مذکور می‌توان میزان انتقال ویروس از مادر آلوده به جنین را از حدود ۳۵ الی ۴۵ درصد به ۲ درصد کاهش داد.