واگذاری سهام عدالت، چنانچه همسو با فلسفه وجودی سیاست های اصل ۴۴ باشد، امر مطلوبی است.

به گزارش قلم نیوز، «مثبت و منفی سهام عدالت»عنوان سرمقاله‌ی روزنامه ی سرمایه  است که در آن آمده است:

” واگذاری سهام عدالت طی سال جاری سرعت بیشتری به خود می گیرد. بنابر گفته مقامات مسوول قرار است دارندگان سهام عدالت از ۲۱ میلیون نفر به ۴۲ میلیون نفر افزایش یابند قطع نظر از اینکه اعلام این خبر در آستانه انتخابات آتی ریاست جمهوری معنادار است از لحاظ فنی ذکر نکاتی درباره سهام عدالت ضروری است.

در نگاه اول آنکه اساساً واگذاری سهام عدالت، چنانچه همسو با فلسفه وجودی سیاست های اصل ۴۴ باشد، امر مطلوبی است چرا که کسانی که کمتر از ثروت و امکانات برخوردار بوده اند بدین طریق می توانند سهمی از ثروت های ملی را دریافت کنند. ضمن اینکه چنانچه مدیریت خوبی بر این سهام صورت گیرد مردم با فرهنگ سهامداری آشنا خواهند شد.

اما در نگاه دوم که بیشتر به عملکرد واگذاری سهام عدالت تاکنون برمی گردد موارد زیر قابل ذکر است:
۱- سهام عدالت براساس کمیت و کیفیتی واگذار شود که در مدیریت بنگاه های واگذار شده تاثیر گذاشته و آنها را خصوصی کند. درحالی که دیده می شود در جمع هیات مدیره شرکت های واگذار شده در قالب اصل ۴۴، همچنان مدیران دولتی در سمت خود باقی هستند. از سوی دیگر خصوصی نشدن مدیریت، عملاً مانع از رقابت پذیر شدن این شرکت ها خواهد شد و این مساله مغایر با اهداف سیاست های اصل ۴۴ است.

۲- پس از آنکه سهام بنگاه های دولتی در قالب سهام عدالت واگذار شد نباید امکان دادن وکالت سهام واگذار شده به شرکت های مادر تخصصی وجود داشته باشد، در حالی که اکنون این وکالت داده می شود.

۳- چنانچه میزان سهام واگذار شده در قالب سهام عدالت از یک شرکت زیاد باشد شرکت مجبور است سود سهام بالایی را به صاحبان سهام عدالت پرداخت کند تا آنان بتوانند بابت اقساط سهام بپردازند و این مساله باعث خواهد شد عملاً شرکت ها قادر نباشند پروژه های در دست اجرای خود را تکمیل یا اقدام به آغاز پروژه های جدید کنند و این مساله باعث تضعیف شرکت هایی می شود که سهام شان در قالب سهام عدالت واگذار شد است.

۴- سهام عدالت در واقع یک تعهد نامحدود شرکت به پرداخت سود است، این مساله عملاً در پروسه تحقق اهداف سیاست های اصل ۴۴ به یک مانع تبدیل خواهد شد.”