سپس خانم نژاد بهرامف عضو شورای مرکزی انجمن رزا، به قرائت بیانیه اخیر انجمن پرداخت، در این بیانیه به صراحت بیان شده است که:« جوامع بشری در طول تاریخ حیات خود همواره در جستجوی راهکارهای مناسب برای ایجاد اتفاق و اتحاد در میان لایه های گوناگون اجتماعی و بخش های مختلف جامعه بوده اند.

در این میان زنان به عنوان نیمی از جمعیت با بهره گیری از خاصیت در برگیرندگی و اثر بخشی، نقش جدی در تبیین این رویکرد تاریخی داشته اند و مدیران و برنامه ریزان اجتماعی همواره با علم به این مهم در تلاش هستند که این قوای متمرکز را به بهترین شکل مورد بهره گیری قرار دهند.

اعتراض جمعی از زنان به محاکمه جمعی دیگر در تهران، بخشی از پویایی و تحرک جامعه زنان نسبت به وقایعی است که به وقوع می پیوندد. آیا اگر سکوت و توجه به ظواهر بازی گونه برای زنان اصول اساسی رفتاری محسوب می شود، می توان آن را ارزش انقلاب اسلامی دانست یا زمانی که زنان با ابراز حساسیت نسبت به وقایع پیرامونی درصدد اعلام نظر و بیان عقاید هستند!؟

چگونه است که در برابر این همه شور و شوق زندگی و وابستگی به وقایع جامعه مدیران و برنامه ریزان با سکوت و یا جلوگیری از بروز این همه نشاط صف بندی کرده اند!؟

آیا فراموش کردیم که زنان در پیشبرد انقلاب اسلامی نقش حیاتی داشته اند؟ آیا فراموش کردیم که دفاع مقدس بدون استواری و مقاومت و تلاش زنان تداوم نمی یافت؟

آیا زنان را حاشیه زندگی انقلاب اسلامی دانسته ایم که در برابر اعتراضات آنان دست به مقاومتی چنین خشمگینانه زده و ۳۰ نفر از فعالان این حوزه را در بند می کنیم!

فاصله عمیق رفتارهای اجتماعی با ایده آل های انقلاب که امروز به روشنی قابل مشاهده است تصویری غم انگیز از آن ایده معمار انقلاب که زن را عامل حرکت و پویایی انقلاب می دانست و به تلاش و کوشش آن ارج می نهاد، است!

انجمن روزنامه نگاران زن ایران با یادآوری این نکته که امروز کشور در شرایط خاص بین المللی نیازمند آرامش و دوری از دغدغه های بازیگران بازیگوش است، خواهان آن است که همدلی و همگرایی که نخستین شرط برای پایداری و مقاومت در برابر فشارهای بیرونی است دچار خدشه نشود.

مسوولین امنیتی و انتظامی جامعه می بایست با دور شدن از رفتارهایی که به نوعی آرامش جامعه را برهم می زند هر چه سریع تر این زنان را آزاد نماید و نسبت به صدور حکم برائت برای ۵ نفر از زنانی که در تجمع ۲۲ خرداد ماه گذشته در میدان هفت تیر حضور داشتند اقدام نمایند.

کم توجهی جامعه به نقش حساس و اثر بخش زنان در پویایی اجتماعی منجر به اتفاقات خطرناکی می شود که شیرازه پیوستگی جامعه را با مرزبندی میان مرد و زن با شکنندگی همراه کرده است.

در همین راستا باعث تأسف است که در آستانه روز جهانی زن بار دیگر ذهن تاریخی این کشور ما را یاری نداد و دچار اشتباهاتی از این دست که در سال های قبل نیز آن را تجربه کرده بودیم شدیم.

این انجمن به همین دلیل ضمن ابراز انزجار از هر نوع حرکت خشونت آمیز به ویژه نسبت به زنان خواهان آن است که با توجهی ویژه فرآیند حرکت از حاشیه به متن زنان مورد حمایت و پشتیبانی مدیران و فعالان و برنامه ریزان قرار گیرد.»

سپس خانم خدیجه مقدم، فعال حوزه زنان و محیط زیست و عضو کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان، با تشکر از بیانیه دلسوزانه و محکم و کامل انجمن «رزا» صحبت خود را شروع کرد. خانم مقدم ضمن ابراز خوشحالی از اینکه هیچ گاه در تاریخ جنبش زنان ایران تا به این حد همدلی و همسویی فکری بین زنان از اقشار مختلف و جود نداشته، اشاره کرد: « در آستانه روز جهانی زن، ۳۳ نفر از فعالان جنبش زنان را که طی ماده ۲۷ قانون اساسی کشور جرمی مرتکب نشده و تنها با حمل پلاکارت و با سکوت در پی اعتراض به محدودیت های اخیر زنان نسبت به حضور در سمینارها و کارگاه های آموزشی بوده اند، دستگیر و به زندان اوین منتقل کرده اند. تعدادی از این زنان نیز برای دفاع از حقوق کودک و زنان تنها به وسیله قلم و هنر خود، حرکت می کردند که امیدوارم همه این زنان هر چه زودتر آزاد و تبرئه گردند.

انجمن روزنامه نگاران زن ایران دارای زنان فرهیخته و ارزشمندی است که من در برابر آنها جرأت ابراز تاریخچه زنان را نمی کنم، اما متذکر می شوم امروز ضمن آنکه زنان منافع خود را در منافع ملی کشور می بینند، خواسته هایشان را با همفکری و همسویی به روشنی بیان می کنند و مطالبات روشن و به حق دارند، آنان امروز با نگاهی زنانه به توسعه همه جانبه و سربلندی مملکت خود می اندیشد و اهداف جنبش زنان امروز، احقاق حقوقی است که بخشی از توسعه پایدار می باشد و در این راستا، هیچ چیز فدای مضلحت دیگر نمی شود.»

وی افزود: «مطالبات زنان امروز به صورت درون جوش و منطبق بر نیازهای واقعی آنان در حیات اجتماعی است که خواستار حقوق انسانی و شرعی خود هستند و نیاز رسیدگی بیشتر به زنان طبقه محروم جامعه رادرک می کنند.»

خانم مقدم برای معرفی کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان گفت:«باید از آنجا شروع کنم که تعدادی از زنان جوان با هم اندیشی خود و احساس نیاز نسبت به تغییر برخی قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و راهنمایی خواهران و مادرانشان به این نتیجه رسیدند که باید حرکتی منسجم را شروع کرد. در این راستا نشست های متعددی با هم داشتیم و از حقوق دانان کمک گرفتیم و در نتیجه با انتشار جزوه ای که تأثیر قوانین تبعیض آمیز در زندگی زنان را بیان کرده و یک بیانیه و معرفی یک سایت و صندوق پستی، این کمپین اعلام موجودیت کرد.»

خانم مقدم اهداف اصلی این کمپین را ۱) رشد آگاهی های جامعه بر ضد قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و ۲) جمع آوری یک میلیون امضا برای تغییر این قوانین برشمرد و تأکید کرد: «در صورت عدم موفقیت در هدف دوم یعنی تغییر قوانین باز هم این حرکت، پویا و موفق بوده چون به هر حال هدف ائل آن محقق می گردد.»

این خانم فعال در حوزه زنان ضمن توضیح درباره تحقق چنین هدفی در کشور مراکش و اینکه این حرکت زنان مراکشی با کمک دولت و به مدت ده سال صورت گرفته، اظهار امیدواری کرد جمع آوری یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان در ایران که بدون هیچ کمک مالی و رسمی انجام می شود، در زمان بسیار کوتاه تری یعنی دو سال و یا یک سال محقق گردد.

او با توجه به رشد قابل توجه اعضای این انجمن در عرض چند هفته از ۳۰ نفر شورای مرکزی به ۳۰۰ نفر عضو فعال در اکثر شهرهای کشور، برخی دیگر از اهداف این کمپین را تمایل زنان و جوانان که دو سوم جمعیت را تشکیل می دهند به حضور در روند توسعه مملکت شان و صرف انرژی و پتانسیل های خود در این راستا دانست.

خانم مقدم چگونگی عملکرد این کمپین را آموزش چهره به چهره زنان به یکدیگر و همدلی با افراد بطن جامعه و توده زنان تعریف کرد و گفت: «در این راستا زنان از درد و رنج و نیازهای هم مطلع شده و حرکت از رویکردی یک بعدی خارج می شود، اعضای این کمپین از خود مردم می آموزند و به مردم آموزش می دهند، بدین ترتیب زنانی که فرصت و امکانات آموزش ندارند، می توانند به حقوق خود آشنا شوند و صدای آن زنانی که به هیچ کجا نمی رسیده، به گوش سایر همجنسان خود می رسد.»

خانم خدیجه مقدم در قسمت دیگری از صحبت های خود به بیان دستاوردهای این کمپین پرداخت، او گفت: «یکی از دستاوردهای این کمپین تأثیر در رشد سلامت جامعه است به طوری که باعث توسعه از سطوح پایین به بالا در اجتماع می گردد و مردم می توانند خود را در این توسعه سهیم بدانند و با یک امضا در سرنوشت خود سهیم باشند. دستاورد دیگر ایجاد همبستگی بین زنان و کشف وجوه مشترک و عمیق تر شدن پیوند و همسویی آنان است. به طوری که زنان در این جنبش می توانند حول مطالبات مشترکی گرد آیند. از مهم ترین ویژگی های این حرکت، ساختار افقی و سیال آن است به طوری که همه افراد با هر بافت فرهنگی و محل زندگی می توانند با حفظ اصول مشترک در آن فعال و پویا باشند و اما دستاورد مهم دیگر اینست که زنان بدون حمایت و پشتیانی های دیگر به صورت مستقل این حرکت را انجام می دهند و آنقدر به همت خود معتقدند که پروژه های عظیم را تنها با خواست خود عملی می کنند.»

وی با اشاره به این که در برابر این کمپین مقاومت ها و مخالفت هایی نیز وجود دارد گفت: «به طور کلی با سه رویکرد با این حرکت مخالفت شده، اول کسانی که معتقدند بعضی از این قوانین ضد اسلام است اما با توضیح بیشتر در مورد عملکرد و اهداف این کمپین می توان آنها را آکاه ساخت از طرفی آیت اله صانعی و بجنوردی  که از صاحبنظران دیدگاه اسلامی ان، نسبت به این حرکت نظر مساعد دارند. دوم چپ ها که این حرکت را سطحی و لیبرالی می دانند و معتقدند تا وقتی شکاف طبقاتی وجود دارد باید به آن پرداخت، د رحالی که از این حرکت زنان محروم بیشتر از زنان مرفه سود می برند. و دسته سوم کسانی هستند که فکر می کنند این حرکات مخالف دولت و مسوولین نظام است در حالی که دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون های بین المللی پیوسته است که ملزم به تعهد نسبت به آن می باشد و حرکت های این کمپین چیزی جدا و یا در ضدیت با عملکرد دولت نیست.

بنابر این حرکت این کمپین د رراستای اسلام و شعائردین مبین اسلام و دولت به نفع طبقات محروم و نیازمند جامعه زنان است، بنابراین چشم انداز روشن و موفقی پیش رو دارد و امیدوارم ما زنان ایران بتوانیم با همیاری و همدلی بیشتر این حرکت را به پیش ببریم.

در ادامه نشست، خانم دکتر کدیور درباره ویژگی های جنبش زنان صحبت های خود را شروع کرد، وی با اشاره به اینکه شرایط فعلی جامعه که بسیار ملتهب و حساس است گفت: «گذشته از مساله انرژی هسته ای و مسایل بین المللی ایران، در عرصه داخلی هم مشکلات متعددی درباره مسایل مرزی و قومی به وجود آمده است. به عبارتی به دلیل ناکفایتی ها، شکاف مذهبی عملاً تشدید شده و با حرکت هایی که با خشونت نسبت به زنان صورت گرفته به نظر می رسد، مشکل شکاف جنسیتی نیز به مشکلات دیگر اضافه می شود. چرا در چنین شرایط بین المللی سعی می کنیم دامنه مخالفان خود را وسیع تر کنیم؟ چرا مسایل زنان به گونه ای مطرح می شود که گویی مرکز خطر است در حالی که مرز جای دیگری است؟ حال آنکه تدبیر حکم می کند، متوجه پیامدهای سوء این گونه برخوردها باشیم.»

خانم کدیور سپس اضافه کرد:«حرکت هایی که در یک سال گذشته نسبت به مسایل زنان انجام شده در دو بعد مورد مطالعه و بررسی است: بعد رسمی و حکومتی و بعد غیر رسمی و غیر دولتی

در تحلیل بعد رسمی اگر بخواهیم نسبت به رویکرد دولتمردان بررسی اجمالی داشته باشیم باید گفت حرکت درباره زنان امیدوارکننده نبوده، بلکه به گونه ای رو به عقب نیز بوده است، به طوریکه مسوولسن رسمی نسبت به این مسایل یا سکوت کرده اند و یا خود را به ندیدن زده اند، از این رو متعاقباً تحولات به سمت یپیش می رود که ناخودآگاه منجر به تحول هایی در حوزه زنان می شود.»

در ادامه خانم کدیور گفت: «در عملکرد یکساله قوه مجریه عملاً مشاهده می کنیم که در اولین گام یعنی تغییر نام مرکز مشارکت امور زنان و خانواده، دولت نهم با اتخاذ رویکرد جدید خود، زنان را به سمت خانه هدایت کرده است. همچنین از نوع واکنش های رئیس مرکز زنان و سخنرانی رئیس جمهور، اینطور برداشت می شود که به نظر ایشان خروج خانم ها از منزل به معنی خدشه دار شدن خانواده است که برای رفع این مشکل باید زنان را به خانه برگردانیم! بدین ترتیب برای زن هویت مستقلی قایل نشده، بلکه زن در چارچوب خانواده تعریف می گردد: لذا با چنین رویکردی زن نمی تواند بر اساس شایستگی های خود مقامی کسب کند.»

خانم کدیور قوه مقنه را در دو سال اخیر اینگونه بیان کرد:«در سال های اخیر درباره مسایل و مشکلات زنان نه تنها اقدام جدی صورت نگرفته بلکه حرکت های ارتجاعی و عقب گرد نیز مشهود است.» او در مورد بحث ساماندهی مد و لباس از سوی دولت گفت:«این مساله جنبه کلی بودن ندارد و ضرورتی ندارد ساعت ها وقت مجلس شورای اسلامی را به آن اختصاص دهیم و با وظایف مجلس ارتباط چندانی ندارد و این ساماندهی با تنظیم یک بخش نامه انجام می گردد.»

خانم کدیور در مورد مساله سهمیه بندی دختران برای ورود به دانشگاه گفت:«این بحث به صورت پیشنهاد ارایه شده و مطرح گردیده ولی هنوز در اولویت نمی باشد. در تمام دنیا سعی می شود اقدامات رفاهی برای بهره مندی بیشتر زنان در سطوح مختلف زندگی فراهم کنند تا ستم تاریخی نسبت به زنان را تا حدی جبران کنند، اما در کشور ما نه تنها این اتفاق نمی افتد بلکه سعی می شود از ورود دختران به دانشگاه که با تلاش شخصی خود و احراز شایستگی های فردی با وجود نادیده گرفته شدن ها در جامعه این امتیاز را کسب کرده اند، جلوگیری شودو در توجیه گفته می شود این تصمیم به دلیل ایجاد انگیزه بیشتر در آقا پسرها، مشکلات مربوط به بحث فیزیک زن در برخی رشته ها، بحث افزایش طلاق و نیمه کاره رها کردن درس دانشگاه از سوی بانوان و نرفتن به مناطق محروم و دور از مرکز آنهاست، به عبارت دیگر به جای حل مشکل زنان و برطرف کردن مخالفت های پدران و همسران، صورت مسأله را تغییر می دهند.»

مدیر مسوول نشریه صدای زن، خانم کدیور، در ادامه صحبت های خود در مورد دستگاه قضایی کشور گفت:«این دستگاه هم می تواند با ارایه لوایح قضایی در سرنوشت زنان تعیین کننده باشد اما متأسفانه عملاً اینگونه نیست و حتی اخیراً که بحث مهریه مطرح گردیده، اقدامات باز به نفع بانوان نیست.»

خانم کدیور در مورد حرکت هایی که در بعد غیر رسمی و غیر دولتی جریان دارد با اشاره به افت و خیز اخیر جریانات اظهار کرد:«مهم این است که این حرکت های مردمی از برخوردها ناامید نشوند، او گفت:«بر اساس نظریات مختلف جامعه شناسی که ارایه شده است حرکتی که امروز د رجامعه ما از طیف های مختلف فکری در جریان است، نمادهایی از یک جنبش قدرتمند بین زنان است.» سپس خانم کدیور ویژگی های جنبش اجتماعی زنان را برشمرد و در این راستا گفت:«یکی از این ویژگی ها این است که گروهی از برخی مسایل اجتماعی ناراضی هستند، زنان ما نیز امروز از فرودستی خود ناراضی اند و در قالب اظهارها و نشست ها این اعتراض را بیان کرده اند و همه قایلند که وضع موجود شایسته زن ایرانی نیست.

دومین ویژگی حرکت قصد تغییر مسایل اجتماعی که در این مورد مهم می توان گفت، بارها و بارها خانم های فعال با گرایش های مختلف فکری بیان کرده اند، در حال حاضر…….های مربوط به زنان، نشریات و حتی همین حرکت کمپین نشان دهنده این است که اراده برای تغییر وجود دارد اما هنوز ابزارهای تحقق فراهم نشده. ویژگی سوم فعالیت های مستمر برای دستیابی به این اهداف و مقاصد مورد نظر است. خوشبختانه شاهدیم که خانم ها با هر ابزاری سعی کرده اند زمینه را برای تغییر فراهم کنند، مجلات خاص زنان منتشر شده و کسانی که دغدغه های فکری و دینی داشته اند به نوعی با انتشار کتاب و دیدگاه های خود را بیان کرده اند، حت یهنرمندان نیز در عرصه هنر و فیلم آرام ننشسته اند.

ویژگی چهارم این حرکت ها وجود مخالفت علیه چنین فعالیت هایی استکه خانم مقدم مفصل درباره آن توضیح دادند. به طور کلی حرکت های زنان از همان ابتدا با مقامت های نگرش مردسالارانه مواجه بوده که صرفاً هم از سوی مردان نبوده و گاهی نیز از سوی زنان با دیدگاه مردسالارانه مطرح می گردد.

ویژگی دیگر وجود شبه ساختار است این ویزگی زمینه تبدیل به جنبش را فراهم می کند. امروز با ایجاد حرکت ها یمختلف در لایه های زیرین جامعه این شبهه ساختارها هم در حال شکل گیری است که اگر این حرکات با درایت پیش برود، به زودی از حالت شبه ساختار به ساختار تبدیل می گردد.

ویژگی ششم و آخر این حرکات آن است که درک مشترکی از اهداف اصلی جنبش زنان و جود دارد. خوشبختانه مسایل زنان مبتلا به زنان است] به طوری که همه زنان و لایه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی یک نگاه و یک مشکل دارند و عملاً نیز برای پاسخ به این مشکلات درک و احساس مشترک دارند.

بر اساس این شش ویژگی ما در کشور خود جنبش زنان داریم که قوی و قدرتمند نیز هست و می تواند زمینه ساز حرکت های مثبت در زمینه بهبود و اصلاح امور جامعه بشود، لذا می بینیم حرکت زنان در حیطه غیر دولتی و مردمی حرکتی فعال، پویا و روشن است.

در پایا نشست انجمن روزنامه نگاران زن ایران، خانم دکتر کدیور و خانم مقدم و خانم جلودارزاده به برخی سوالات خبرنگاران و مدعوین پاسخ دادند.