به گزارش سرویس سیاسی عصر قانون، زنان نهمین دوره مجلس شورای اسلامی تنها نه نفر هستند. که در برابر مجالس پنجم و ششم کمترین تعداد را دارند. این شاید به این دلیل باشد که اصلاح‌طلبان در این دوره از مجلس گزینه‌های خود را معرفی نکردند و این درحالی است که جریان اصلاحات تاکید بیشتری بر ورود حداکثری زنان به مجلس داشته است و بسیاری از چهره‌های زن فعالین سیاسی همچون الهه کولایی، فاطمه راکعی، آذر منصوری، ساعده سیما، فائزه هاشمی، اشرف بروجردی، شهربانو امانی و… از دل همین جریان سیاسی بیرون آمده‌اند.

گذشته از تعداد زنان در مجلس و جایگاه آنان در ترکیب کمیسیون‌ها و فراکسیون‌ها، آنچه اهمیت دارد کیفیت عملکرد آنان در این دوره از مجلس است. برای ارزیابی این کیفیت نیز باید دید این مجلس چقدر به مسائل حوزه زنان یا با اندکی اغماض حوزه خانواده توجه کرده است. سؤال اساسی‌تر این است که نمایندگان زن در آن موارد چقدر مؤثر بوده‌ و چگونه موضع‌گیری کرده‌اند.

زمستان ۹۳ در قانونگزاری در حالی رو به اتمام است که ۱۶ جلسه عادی از ابتدای دیماه تا ۵ اسفندماه برگزار شده و نمایندگان مجلس شورای اسلامی بعد از آن وارد جلسه‌های فوق‌العاده صبح و عصر رسیدگی به بودجه ۹۴ شده‌اند. در ۱۶ جلسه یاد شده نیز ۴۳۳ تذکر کتبی خطاب به مسئولان عالی اجرایی کشور قراءت شده که از این تعداد ۳۵ تذکر توسط نمایندگان زن یا به همراه آنان داده شده است.

بررسی این تعداد تذکر به همراه بررسی ۳هزار و ۸۶۷ خبر منتشر شده در همین مدت توسط خبرگزاری خانه‌ملت نشان از آن دارد که مسائل زنان همچنان در بهارستان کمتر جایی دارد تا آنجا که می‌توان گفت بیشترین اظهارنظر نمایندگان زن متوجه «ورزش بانوان»، «روایت ۷۵ میلیارداعتبار زنان‌خانه‌دار که به خزانه بازگشت» و «۳۶ ساعت کار زنان در هفته بدون کسر حقوق» بوده است. بررسی‌ها حاکی از این است که طرح‌هایی که در زمینه زنان در مجلس مطرح بوده، یا با عدم مشارکت زنان مجلس همراه بوده و یا اینکه اظهارنظرهای تعجب آوری از آنان سر زده است.

از جریمه بدحجابان تا کاهش ساعت کار

«صیانت از حریم عفاف و حجاب» عنوان یکی از طرح‌های مجلس نهم است که در حوزه زنان جای گرفته و مورد مناسبی برای بررسی نگاه و رویکرد نمایندگان زن به حساب می‌آید. مبنای این طرح که مهرماه سال گذشته اعلام وصول شد، نحوه برخورد با کشف حجاب در وسایل نقلیه، پوشش نامناسب زنان در انظار عمومی‌ و نیز واحد‌های مسکونی که ماهواره نصب کرده‌اند، است.

در یکی از مواد این طرح که به امضای ٣۶ نماینده- از جمله زهره طبیب‌زاده، فاطمه آلیا، نیره اخوان بیطرف، لاله افتخاری، روح‌الله حسینیان، حسین نجابت، غلامرضا مصباحی‌مقدم، مهرداد بذرپاش، ابراهیم کارخانه و حسن کامران – رسیده است؛ از نیروی انتظامی‌خواسته شده با به‌کارگیری نیروهای زن آموزش‌دیده در انظار و اماکن عمومی‌ به بانوان فاقد حجاب شرعی تذکر بدهد و زنانی را که با پوشش غیرشرعی و نامناسب، عفت عمومی ‌را جریحه‌دار می‌کنند ابتدا متعهد به شرکت در دوره‌های آموزشی و سپس محکوم به پرداخت جریمه نقدی از دو تا ١٠ میلیون ریال کند.

طبق ماده ۵ این طرح، اشتغال‌به‌کار بانوان در واحدهای صنفی باید با رعایت حرمت آنها و پرهیز از اختلاط با مردان و در ساعات متعارف یعنی هفت صبح تا ١٠ شب – مشاغل پرستاری، پزشکی و مهمانداری هواپیما از شمول این ماده خارج است- باشد و عدم رعایت این ماده تخلف صنفی محسوب می‌شود و واحد صنفی متخلف از طریق نیروی انتظامی‌به مدت یک هفته و در صورت تکرار به مدت یک ماه تعطیل خواهد شد.

کاهش ساعت کاری زنان نیز از دیگر لوایح پرحاشیه مجلس بود که منتقدان آن اعتقاد داشتند با هدف به حاشیه‌راندن و خانه‌نشین‌کردن زنان عنوان شده اما این لایحه که برای انجام بررسی‌های بیشتر به کمیسیون ارجاع شده است با حمایت زنان مجلس همراه بود.

فاطمه آلیا، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، در پاسخ به انتقادات مطرح‌شده گفته بود که «با شعار و پرچم حقوق زنان دارند حقوق آنها را پایمال می‌کنند، در حالی که می‌توان با انعطاف در قوانین حضور زنان را در مشاغل فعال‌تر و بانشاط‌تر کرد».

کار زن بچه‌دار شدن و شوهرداری است!

چند وقت پیش اصرار زنان برای دیدن مسابقات والیبال تیم ملی در ورزشگاه به حاشیه های جدید در بازی مقابل ایتالیا کشیده شد، حاشیه هایی که در شبکه های اجتماعی بازتاب های فراوانی داشت؛ اما در این میان اکثریت اعضای فراکسیون زنان مجلس اعتقادی به حضور بانوان در ورزشگاه نداشته و حتی فراتر از آن، این بحث را بهره برداری سیاسی علیه نظام می خوانند. نیره اخوان بی‌طرف، نماینده اصفهان در اینباره گفته است:« نه از نظر شرعی و نه اجتماعی. اینهایی که به مسابقه والیبال آمدند اصلا در مقابل جامعه زنان ایرانی عددی نیستند که بخواهند آنها را نمایندگی کنند. به نظر من مساله راه ندادن زنان به ورزشگاه ها اصلا موضوع مهمی نیست. مخصوصا اینکه یک عده می خواهند علیه نظام از این موضوع بهره برداری سیاسی داشته باشند.» همچنین  لاله افتخاری، نماینده تهران  اظهار داشته است:« بیش از آنکه عده ای به دنبال بهبود وضعیت زنان باشند، دوست دارند سر و صدا راه بیاندازند»  سکینه عمرانی، نماینده خمینی شهر نیز با طرح این سوال که « اصلا رفتن خانم ها به ورزشگاه به چه دردی از اجتماع می خورد و چه باری از دوش کشور بر می دارد؟» عملا دیدگاه منفی خود را در این باره مطرح می‌کند. فاطمه آلیا، نماینده تهران تصریح کرده است:« کار زن بچه دار شدن و تربیت فرزند و شوهرداری است نه دیدن مسابقه والیبال».

به هر تقدیر کیفیت نمایندگان زن کنونی مجلس بل توجه به عملکرد و نقل قول‌هایشان مشخص است و بهترین قاضی برای ارزیابی عملکرد آنان، جامعه ایران و بخصوص جامعه زنان است. قاضیانی که قطعا در محکمه انتخابات مجلس ۹۴ حکم خودرا صادر خواهند کرد.