در ادامه این گزارش آمده است: در عین حال در افغانستان، جمهوری کنگو، سرزمین‌های اشغالی، سریلانکا و سودان زنان و کودکان بسیاری نیز در درگیریهای مهلک و مرگبار گرفتار بوده و هستند و یونیسف در تاریخچه ۶۰ ساله کاری خود یاد گرفته است که حفظ جان زنان و کودکان آسیب‌پذیر در گرو همکاری دولتها، جوامع محلی،‌ آژانسهای بشردوستی و اجتماعات بلند پایه است.

  بر این اساس با تعهد نسبت به اصلاح بشردوستی و با هدف بهبود اوضاع و واکنشی قابل پیش‌بینی‌ و مؤثرتر در برابر وضعیتهای اضطراری و خاص، یونیسف با روشی جدید در برابر موقعیتهای اورژانس با شرکای درون‌سازمانی خود در سال ۲۰۰۶ شرکت کرده است. این «روش زنجیره‌ای مجموعه‌ای» در چهار کشور ابتدایی از جمله کنگو، لیبریا، سومالی و اوگاندا به کار گرفته شده و در مواقع اضطراری دو کشور شامل زلزله اندونزی و درگیری لبنان به کار گرفته شده است که در آن بر روی مسایلی چون تغذیه، آب‏، بهداشت و همچنین تحصیل تمرکز می‌شود.

  بر اساس این گزارش آمارها حاکیست که یونیسف در سال ۲۰۰۶ مجموعا ۲/۱ میلیارد دلار آمریکا برای اطمینان از حفاظت زنان و کودکان در ۵۳ مورد اضطراری درخواست کرده و در نوامبر سال ۲۰۰۶ نیمی از این بودجه تامین شده و به این نهاد امکان داد که به بیشتر نیازهای کودکان و زنان در شرایط اضطراری پاسخ دهد‎؛ اما در بسیاری از بحرانهای فعلی جهان، هنوز کمبود بودجه وجود دارد.

  گفتنی است بدون بودجه و سرمایه‌گذاری مناسب، اقدامات ضروری و حیاتی برای میلیونها کودک انجام نشده و زندگی آنها همچنان تهدید می‌شود. بر اساس گزارشی که با عنوان «وضعیت کودکان جهان در سال ۲۰۰۷» از سوی این سازمان منتشر شده، یکی از قدرتمندترین الزامات برای درک حقوق کودکان و دستیابی به اهداف توسعه هزاره، تبعیضی است که زنان با آن مواجه هستند.

  یونیسف در پایان گزارش خود اعلام کرده است: برای بهبود وضعیت کودکان باید به زنان و کودکان قدرت و توانمندی داده شود.