هیئتی در سطح وزراء در حال آماه کردن اصلاحیه‌هایی به قانون ممانعت از قانون ساتی سال ۱۹۸۷ هستند تا اطمینان حاصل کنند که این رسم باستانی ریشه ‌کن شده است. یکی از مقامات وزارت پیشرفت زنان و کودکان گفت: حتی اجرای یک نمونه از این رسم باستانی نیز به نظر ما بسیار حاد است. ما احساس می کنیم تقویت این قانون می‌تواند عامل بازدارنده باشد.

  این هئیت پیشنهاد کرده است که پلیس بتواند علیه اعضای یک جامعه یا دهکده به علت برگزاری این مراسم اقدام کرده و آنها را متهم کند. شوراهای دهکده‌ها نیز مسوول اجرای این قانون بوده و در صورت نقض آن یا گزارشی مبنی بر اجرای ساتی با اقدام قانونی رو به رو می‌شوند. از دیگر پیشنهادات این است که مجازات انجام این رسم از هفت سال به حبس ابد افزایش یابد. این پیشنهادات به منظور تصویب به اعضای کابینه دولت ارائه می شود و در جلسه آینده پالمان که ماه آگوست آغاز می شود مطرح خواهد شد.

  ساتی به معنای "زن وفادار" است که از سوی برخی هندوها و صدها زنی که پیش از ممنوعیت بریتانیاییها به این شیوه خودسوزی کردند ایثار و از خود گذشتگی محسوب می شود. زمانی که زن جوانی با لباس عروسی خود داخل آتشی که جسد همسرش را می سوزاند شد و هزاران نفر این صحنه را تماشا کرده و حتی عده بسیاری به طرف وی تخم مرغ پرتاب کردند، این مسئله مورد توجه قرار گرفت.

  مرگ این زن جوان خشم بسیاری را در سطح ملی شکل داد و دولت را به ممانعت از ساتی وادار کرد. دولت نیز مجازات این اقدام را هفت سال زندان و جریمه ۳۰ هزار روپیه ای دانست، اما ساتی هنوز هم در گوشه و کنار هندوستان اجرا می‌شود. سپتامبر سال گذشته نیز زن ۹۵ ساله ای در دهکده ای مرکز هندوستان خود را در آتش جسد همسرش سوزاند.

  "ساتی" رسم تدفین آئین هندوئیسم است که واژه آن از نام الهه ساتی که به داکشایانی نیز شهرت دارد گرفته شده است، داکشایانی همسر اول الهه شیوا، مهمترین الهه هندوئیسم بود و از آنجا که نمی توانست تحقیر شدن همسر خود را توسط پدرش تحمل کند خود را کشت. واژه ساتی برای اشاره به زن بیوه و زن عفیف نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.