به نوشته این روزنامه، بسیاری از زنانی که در پایان دهه دوم و آغاز دهه سوم عمر خود هستند پس از بچه دار شدن مجبور می‌شوند به کار فرهنگ کار مسلط دراین کشور که کار از صبح تاشب را از کارمندان انتظار دارد خانه‌نشین شوند و یا حداقل نتوانند در موقعیت‌هایی که به پست‌های مدیریتی منجر خواهد شد دوام بیاورند.

  پس از تصویب قانون برابری زنان و مردان در ژاپن در سال ‪ ،۱۹۸۵‬هر چند زنان ژاپنی به عنوان کارگر در کارخانه‌ها و حتی بر سر ساختمانها مشغول شدند و به عنوان راننده تاکسی به کار پرداختند اما دردست یابی به پست‌های مدیریتی توفیق بسیار کمتری داشته‌اند به طوریکه براساس سازمان جهانی کار درحالیکه زنان ژاپنی تنها ‪ ۶‬درصد از پست‌های مدیریتی را دراختیار داشتند اکنون پس از گذشت سالها این درصد تنها به ده درصد رسیده است. این درحالی است که ‪ ۲۷‬میلیون از زنان ژاپنی شاغل هستند.

  هرالد تریبیون افزود: حتی درآمریکا که زنان از نابرابری در حقوق و مزایای خود با مردان گله دارند، این آمار به بیش از ‪ ۴۲‬درصد می‌رسد. به نوشته اینترناشنال هرالد تریبیون، علاوه بر فرهنگ متعصب در ژاپن، ساعات طولانی حضور در محیط کار یکی از مشکلات عمده زنان شاغل ژاپنی است که عملا حفظ خانواده و کار درکنار هم را برای آنها دشوارمی سازد.

  درعین حال، مهم‌ترین مساله دراین میان جمعیت سالخورده ژاپن و نرخ رشد پایین جمعیت دراین کشور است که از یک سو حضور زنان در مشاغل مختلف برای تامین نیروی انسانی را ضروری می‌سازد و از طرف دیگر ضرورت تولید نسل و پرورش کودکان برای تامین نیروی انسانی لازم نیز که عمدتا توسط زنان انجام می‌گیرد یکی دیگر از چالش‌های دولت و ملت ژاپن است.